ای که دستت می رسد کاری بکن/ پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
بیایید عهدی ببندیم. اگر احساس کردیم کاری از دستتمون بر میاد، بی تفاوت نباشیم. در هر زمینه ای. اگه ما پیشرفت سریع نداریم برای اینه که افراد قابل کنار کشیدن. برای اینه که انتظار داریم با کلی تشریفات ما رو ببرند برای اصلاح و پیشبرد امور و اگه خجالت نمی کشیدیم می گفتیم گوسفند هم باید قربانی بشه!
نخیر از این خبرا نیست. اگه شما به فکر نباشی هیچ اتفاقی نمی افته. افرادی که فقط حرف زدن بلدند می افتند جلو و حضور شما روز به روز کم رنگ تر خواهد شد. اتفاقی که داره همین امروز می افته... کسی دنبال شما نخواهد آمد. لابد می گید که ما چه کنیم وقتی کسی از ما کمک نمی خواد. ما چیکار باید بکنیم وقتی کمترین تلاش ما هم مورد توجه نیست.
باید اینو در نظر گرفت که هدف واقعا چیه. اگه همه اینطور ساده عبور کنن (که میکنند) وضعیت ببین چی میشه(که میبینیم!). باید محکم ایستاد. کسی که احساس میکنه میتونه اصلاحی انجام بده، باید اقدام کنه. افراد به میزان قابلیتشون مسولند. فرار کردن از مسولیت و راحت طلبی هنر نیست. بلکه ننگه!
این شرم آوره که بتونی به امت خودت، کشورت، وطنت، شهرت، محله ات یا خیلی ساده و روشن، خانواده ات کمک کنی ولی بی تفاوت باشی. هر کسی وظیفه داره که محیط مربوط به خودشو رو به سمت صلاح و بهبودی پیش ببره. دفتر کارش، خونه اش، گاراژ ماشینش، کارخونه اش، شهرش یا کشورش. هر کس با توجه به قدرتی که داره مسوله. در آخر احادیثی از معصومین آوردم که واقعیتهایی رو روشن میکنند:
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمودند:
صِنْفانِ مِنْ اُمَّتى اِذا صَلُحا صَلُحَتْ اُمَّتى وَ اِذا فَسَدا فَسَدَتْ اُمَّتى. قیلَ: یارَسُولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله وَ مَنْ هُمْ؟ قالَ صلى الله علیه و آله: الفُقَهاءُ وَ الأُمَراءُ؛
دو صنف و گروه از امّت من هستند که اگر صالح باشند، امّت من هم خوب و شایسته مى شوند و اگر فاسد شوند، امّت من نیز به فساد مى گرایند.
پرسیدند: اى رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟
پیامبراکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمودند: فقیهان و زمامداران.
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
العلماء غرباء لکثرة الجهال؛
عالمان، به سبب زیادی جاهلان، غریب اند.
حضرت علی (ع) فرمودند:
در سکوت از دانش و حق خیری نیست، همچنانکه در سخن جاهلانه.
آنکه بی پروا از حق حمایت کند نزد مردم نادان پذیرای هلاکت شده است.
نادانتان در کار افزاید و دانایتان از کار گریزد!
ساده نگذریم. آیندگان در مورد ما قضاوت خواهند کرد، همانطور که ما.
با آرزوی روزی که همه ی ما سعادت اجتماعی رو اولین هدف زندگی مون قرار بدیم...
